Mijn hobby: vacatures zoeken

Sinds ik als intercedente bij een uitzendbureau heb gewerkt – dat is meer dan 25 jaar geleden – heb ik een tik. Als iemand mij vertelt dat hij of zij op zoek is naar een andere baan, dan kan ik niet anders dan mee zoeken. Dat betekent in de praktijk dat ik mijn familie en vrienden jarenlang gestalkt heb met vacatures. En eerlijk gezegd, ook als ze niet op zoek waren naar werk. Andersom werkt het ook. Een werkgever vertelt dat ze een vacature hebben en ik ga bedenken wie ik ken, die op deze vacature zou passen.

Passie

Zo heb ik mijn zus aan haar allereerste baan geholpen. Toen werkte ik nog bij een uitzendbureau als intercedente. Maar ook haar tweede baan heeft ze via mij gevonden. Ook mijn zwager wordt ongevraagd voorzien van carrièretips in een periode dat hij hiermee bezig was. Mijn lieftallige echtgenoot, waarvan ik vond dat hij een beetje aan het vastroesten was, heb ik op (een van zijn) huidige functies gewezen. Oud-collegaatjes, zijn door mij getipt op vacatures. En onlangs heb ik de vrouw van mijn fysiotherapeut  een vacature uit onze plaatselijke krant opgestuurd.

Het zoeken naar vacatures is van mij absoluut een hobby, noem het een passie. Ik heb er mijn beroep maar van gemaakt. Makkelijk toch? Nu zoek ik beroepsmatig naar vacatures voor mijn cliënten. Het leukste vind ik het om net wat andere vacatures “aan te leveren”, zodat iemand “out of the box” gaat denken. Zo begeleidde ik ooit een manager die bij een groothandel in kozijnen werkte, die heel graag het roer wilde omgooien. Het liefst wilde hij bakker worden. Als je 50 jaar bent, niet echt een realistisch plan. Inmiddels werkt hij, na een tip van mij, met veel plezier in een grote productiefabriek van brood, als productiemanager. Mooi toch!

Via via aan het werk

Het is goed om je te realiseren dat mensen “via via” aan werk komen. 70% van de vacatures wordt zelfs ingevuld via het netwerk, dus “via via”. Nog veel meer mensen hebben dus de neiging om anderen te helpen met het zoeken naar werk. Zeker in deze tijden. Over het algemeen begrijpen andere mensen hoe vervelend het is om werkzoekend te zijn. Maar ook begrijpen medewerkers hoe belangrijk het is om goed functionerende collega’s te hebben. Met goede medewerkers heeft het, meer kans om “te overleven” in deze economische slechtere tijden. Alle redenen om mee te helpen dus.

Werkgevers willen graag personeel die ze “al een beetje kennen”. Dat betekent over het algemeen kwalitatief beter personeel, maar ook lagere werving- en selectiekosten. En dat scheelt weer!

Mijn tik is daarom zo gek nog niet!  Maak er als werkzoekende gebruik van. Vertel tegen zoveel mogelijk mensen dat je op zoek bent naar werk en wat je precies zoekt. Misschien tref je nog zo’n gek als ik. Het kan ook zijn dat iemand toevallig gehoord heeft dat er ergens een functie vrijkomt. Steeds meer zie ik dat op Linkedin vactures gedeeld worden. Uit de meest onverwachte hoek kan opeens een gouden tip komen. Een mooiere manier om iets voor iemand te kunnen betekenen is er toch niet?